ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
گیاه کامل
- اندامهاى رویشى:
گیاهى پایا، به شکل درختچههاى کوچک و خاردار، با انشعابات
گسترده و خوابیده که توسط بذر تکثیر مىیابد. ساقههاى این گیاه
پوشیده از کرک، متعدد، به طول ۱۰۰ سانتىمتر که داراى انشعابات
سخت و گسترده است و بر روى زمین پهن شدهاند. برگها تقریباً
متناوب، کرکدار، مدوّر، تخممرغى شکل، به طول ۲ سانتىمتر که در
قاعده داراى گوشوارکى خارمانند و قلابى شکل است.
اندامهاى زایشى :
گلها بزرگ، معطر، و به رنگ سفید تا متمایل به قرمز و داراى چهار
کاسبرگ هستند که کاسبرگهاى بیرونى بسیار بزرگتر از کاسبرگهاى
داخلى هستند. گلبرگهاى این گیاه بزرگتر از کاسبرگها و داراى
تعداد زیادى پرچم که میلهٔ پرچمهاى آن بلند و به رنگ بنفش
متمایل به سفید است.
میوهٔ این علف هرز بیضى شکل، ابتدا به رنگ سبز روشن که تدریجاً
متمایل به قرمز مىشود و گوشتدار است.
موسم گلدهى این گیاه اردیبهشت تا خردادماه است.
محل رشد و پراکنش
اینگونه بیشتر در نواحى کمارتفاع و گرم و مرطوب مىروید و در
بیشتر نواحى ایران مشاهده مىشود. کور فوقالعاده به خشکى مقاوم
است و ریشهٔ آن مىتواند تا اعماق زیادى درون خاک نفوذ کند تا
بتواند از رطوبت لازم برخوردار شود.
با سلام. خسته نباشید. گیاه کور یا کور در استان بوشهر و از جمله شهرستان دشتستان به نام لگجی (legaji) می باشد. و میوه های (گوی های) رسیده آن که داخلشان قرمز است مصرف خوراکی دارد. که در فصل تابستان می رسند. همینطور از گوی های کوچک و ریز آن برای درست کردن ترشی از آنها استفاده می شود.(میوه های آن مانند گوی می باشند و یک چیزی مانند توپ بیس بال) . در زمین های شهرستان دشتستان بویژه در پیرامون شهر برازجان مرکز دشتستان که دارای زمینهای حاصلخیزی است فراوان دیده می شوند.